کسی که سخنانش نه راست است و نه دروغ ، فيلسوف است.
کسی که راست و دروغ برای او يکی است متملق و چاپلوس است.
کسی که پول ميگيرد تا دروغ بگويد دلال است.
کسی که دروغ مي‌گويد تا پول بگيرد گداست.
کسی که پول ميگيرد تا راست و دروغ را تشخيص دهد قاضی است.
کسی که پول ميگيرد تا راست را دروغ و دروغ را راست جلوه دهد وکيل است.
کسی که جز راست چيزی نمی گويد بچه است.
کسی که به خودش هم دروغ مي‌گويد متکبر و خود پسند است.
کسی که دروغ خودش را باور مي‌کند ابله است.
کسی که سخنان دروغش شيرين است شاعر است.
کسی که علیرغم ميل باطنی خود دروغ مي‌گويد زن و شوهر است.
کسی که اصلاً دروغ نمی گويد مرده است.
کسی که دروغ مي‌گويد و قسم هم مي‌خورد کاسب است.
کسی که دروغ مي‌گويد و خودش هم نمی فهمد پر حرف است.
کسی که مردم سخنان دروغ او را راست مي‌پندارند سياستمدار است.
کسی که مردم سخنان راست او را دروغ مي‌پندارند و به او مي‌خندند ديوانه است
نظرات شما عزیزان:
